2
illud verius, neque quemquam in eo disertum esse posse,
quod nesciat, neque, si id optime sciat ignarusque sit faciundae
ac poliendae orationis, diserte id ipsum posse, de quo sciat, dicere.
illud vērius, neque
quemquam in eō disertum esse posse, quod nesciat, neque,
sī id optimē sciat īgnārusque sit faciundae
ac poliendae ōrātiōnis, disertē
id ipsum posse, dē quō sciat, dīcere.
ille,
illa, illud,
jener, jene, jenes
|
vērus,
a, um,
wahr, wirklich, echt, wahrhaft
|
illud vērius, neque quemquam
in eō disertum esse posse,
quod nesciat, neque,
sī id optimē sciat īgnārusque sit faciundae
ac poliendae ōrātiōnis,
disertē id ipsum posse,
dē quō sciat, dīcere.
nec,
neque,
und nicht, auch nicht;
doppelt:
neque ... neque,
nicht ... noch; weder ... noch;
|
quisquam,
quidquam,
irgendeiner, irgendjemand, irgendetwas
|
posse,
possum, potuī,
können
|
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse,
quod nesciat,
in,
in, nach
|
is,
ea, id,
er, sie, es
|
disertus,
a, um,
beredt, redegewandt
|
esse,
sum, fuī,
sein
|
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse,
quod nesciat,
quī,
quae, quod,
der, die, das
|
nescīre,
nesciō, nescīvī
oder
nesciī, nescītum,
nicht wissen; nicht kennen; nicht verstehen
|
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse, quod nesciat,
neque, sī id
optimē sciat
sī,
wenn, falls
|
bene,
comp.
melius,
superl.
optimē,
adv.,
gut
|
scīre,
sciō, scīvī
oder
sciī, scītum,
wissen; kennen; verstehen
|
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse,
quod nesciat, neque, sī id optimē
sciat īgnārusque sit faciundae
ac poliendae ōrātiōnis,
īgnārus,
a, um,
unerfahren, unwissend, unbekannt
mit etwas
|
-que,
und
|
facere,
faciō, fēcī, factum,
tun, machen
|
atque
oder
ac,
und, und auch, und dazu
|
polīre,
poliō, polīvī, polītum,
glätten; tünchen; abputzen;
geistig
glätten, verfeinern, feilen
|
ōrātiō,
ōnis,
f.,
Sprache, das Sprechen; Rede
|
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse,
quod nesciat, neque, sī id optimē sciat īgnārusque sit faciundae
ac poliendae ōrātiōnis, disertē
id ipsum posse, dē
quō sciat, dīcere.
ipse,
a, um,
er, sie, es (selbst)
|
dīcere,
dīcō, dīxī, dictum,
sagen
|
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse,
quod nesciat, neque, sī id optimē sciat īgnārusque sit faciundae
ac poliendae ōrātiōnis, disertē
id ipsum posse, dē quō sciat, dīcere.
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse,
quod nesciat, neque, sī id
optimē sciat īgnārusque sit
faciundae ac poliendae ōrātiōnis, disertē id ipsum posse,
dē quō sciat, dīcere.
illud vērius, neque quemquam in eō disertum esse posse,
quod nesciat, neque, sī id optimē sciat īgnārusque sit faciundae
ac poliendae ōrātiōnis, disertē id ipsum posse, dē quō sciat, dīcere.