1
Atque illud est probabilius, neque tamen verum, quod Socrates dicere solebat,
omnes in eo, quod scirent, satis esse eloquentes;
Atque illud est probābilius,
neque tamen vērum,
quod Sōcratēs dīcere solēbat,
atque
oder
ac,
und, und auch, und dazu
|
ille,
illa, illud,
jener, jene, jenes
|
esse,
sum, fuī,
sein
|
probābilis,
e,
wahrscheinlich, glaublich, glaubhaft
|
nec,
neque,
und nicht, auch nicht
|
tamen,
adv.,
doch, dennoch, gleichwohl
|
vērus,
a, um,
wahr, wirklich, echt, wahrhaft
|
Atque illud est probābilius, neque tamen vērum,
quod Sōcratēs dīcere solēbat,
omnēs in eō, quod scīrent, satis esse ēloquentēs;
quī,
quae, quod,
der, die, das
|
Sōcratēs,
is,
m.,
Sokrates
|
dīcere,
dīcō, dīxī, dictum,
sagen
|
solēre,
soleō, solitus sum,
mit Infinitiv,
pflegen, gewohnt sein
|
Atque illud est probābilius, neque tamen vērum,
quod Sōcratēs dīcere solēbat,
omnēs in eō,
quod scīrent, satis esse ēloquentēs;
omnis,
e,
ganz; aller; jeder
|
in,
in, nach
|
is,
ea, id,
er, sie, es
|
satis,
comp.
satius,
adv.,
genug, hinlänglich, ausreichend
|
ēloquēns,
entis,
beredt, redegewandt; wohlredend
|
Atque illud est probābilius, neque tamen vērum,
quod Sōcratēs dīcere solēbat,
omnēs in eō,
quod scīrent, satis esse ēloquentēs;
quī,
quae, quod,
der, die, das
|
scīre,
sciō, scīvī
oder
sciī, scītum,
wissen; kennen; verstehen
|
Atque illud est probābilius, neque tamen vērum,
quod Sōcratēs dīcere solēbat,
omnēs in eō, quod scīrent, satis esse ēloquentēs;