nasusdraconis.de
Kontakt Texte Startseite
Caesar: De Bello Gallico
Liber sextus 14
« ≡ »
2 Tantis excitati praemiis et sua sponte multi in disciplinam conveniunt et a parentibus propinquisque mittuntur.
1.
Tantīs excitātī praemiīs et suā sponte multī in disciplīnam conveniunt et ā parentibus propinquīsque mittuntur.
Das Subjekt bilden multī, und als Attribut dazu, wie sein Bezugswort ebenfalls im Nominativ Plural Maskulinum, das participium coniūnctum excitātī mitsamt seiner Ergänzung tantīs praemiīs.
excitāre, excitō, āvī, ātum, anreizen, anregen, antreiben
multus, a, um, comp. plūs, plūris, superl. plūrimus, a, um, viel
2.
Tantīs excitātī praemiīs et suā sponte multī in disciplīnam conveniunt et ā parentibus propinquīsque mittuntur.
Die das Partizip umrahmende adverbiale Bestimmung tantīs ... praemiīs benennt als ablātīvus causae, wovon sie angetrieben sind. Übersetzungen wie Angelockt von so großen Vorteilen ... oder Durch solche Vorrechte ermuntert ... halten auch im Deutschen die Partizipialkonstruktion am Satzanfang bei.
tantus, a, um, so groß, so viel
praemium, ī, n., Vorteil, Vorrecht, Auszeichnung
3.
Tantīs excitātī praemiīs et suā sponte multī in disciplīnam conveniunt et ā parentibus propinquīsque mittuntur.
et ... et markiert zwei Hauptsätze. Zu dem ersten gehört das Prädikat conveniunt, sowie die adverbiale Bestimmungen suā sponte und in disciplīnam. Das Subjekt multī, viele, ist in der dritten Person, und so muss auch das Possessivpronomen suā lauten. Als Attribut steht es wie sponte im Ablativ. Ein Akkusativ, und nicht etwa ein Ablativ, folgt hier auf die Präposition in, da das Lateinische bei convenīre die Bewegung zum Ziel hin bezeichnet, während wir im Deutschen bei Verben wie zusammenkommen oder sich einfinden nicht wohin fragen, sondern wo.
et ... et, sowohl ... als auch
suus, a, um, sein
spontis, f., nur im Genitiv spontis und Ablativ sponte, freier Wille
meā, tuā, suā, nostrā, vestrā sponte, aus eigenem Antrieb, freiwillig, aus meinem (deinem, etc.) Willen heraus
in, in, nach
disciplīna, ae, f., Schule, Lehre, Unterricht
convenīre, conveniō, convēnī, conventum, eintreffen, sich einfinden, zusammenkommen
4.
Tantīs excitātī praemiīs et suā sponte multī in disciplīnam conveniunt et ā parentibus propinquīsque mittuntur.
Der zweite Hauptsatz hat sein Prädikat mittuntur im Passiv, mit den Urhebern im Ablativ nach ā. Zur Übersetzung fragen wir, von wem sie geschickt werden. Das Zusammentreffen von Aktiv und Passiv verlangt im Deutschen eine freiere Wiedergabe von et ... et, zum Beispiel durch oder aber.
ā, ab, von
parēns, entis, c., Vater; Mutter; pl. Eltern
propinquus, a, um, nahe; nahestehend; subst. propinquus, ī, m., Verwandter
-que, und
mittere, mittō, mīsī, missum, gehen lassen, schicken, senden
5.
1.1. Tantīs excitātī praemiīs
1. et suā sponte multī in disciplīnam conveniunt
2. et ā parentibus propinquīsque mittuntur.
Die Partizipialkonstruktion tantīs excitātī praemiīs bildet mit multī das Subjekt für zwei mit et ... et aneinandergereihte Hauptsätze.
6.
Tantīs excitātī praemiīs et suā sponte multī in disciplīnam conveniunt et ā parentibus propinquīsque mittuntur.
« ≡ »